Tu i teraz

No i cóż... wygląda na to, że mam wakacje. Wczoraj napisałam ostatni egzamin, liczę na to, że raczej zdam, teraz już tylko wyniki za jakieś dwa tygodnie, potem szybko wpis, pieczątka z biblioteki, indeks do dziekanatu i au revoir uczelnio! Do października! Oczywiście do oficjalnego końca sesji jeszcze trochę, ale ja już swoje odbębniłam i nic nie muszę już robić. Odsypiam i odpoczywam.

Humor poprawiły mi wcale realne szanse na stypendium naukowe, a już w ogóle fakt, że nic w tym kierunku nie muszę już robić - sami policzą mi średnią i się do mnie odezwą, nie muszę pisać żadnych podań itp. Życie jest piękne!

Wczorajszy dzień uważam w ogóle za bardzo udany, choć początkowo nic nie wskazywało na to, że taki będzie: zaczął sie zarwaną nocką, potem trudnym porankiem i egzaminem rzecz jasna. Ale przyznaję, że poszło szybko i bezboleśnie (w końcu pisemny), a potem poszliśmy sobie na "pifo" do Czekolady i przyznaję, że nie był to jedyny mój pobyt w barze tego dnia (były jeszcze dwa he he ;] ). Naśmiałam się za całe ostatnie markotne dwa miesiące i teraz czuję się naprawdę odprężona, mimo że powinnam przecież teraz w napięciu czekać na wyniki egzaminu. Ale nie boję się. Po prostu.

No i pierwszy rok za mną. Legendarny pierwszy rok. Przetrwałam, głowy mi nie obcięło i udowodniłam wszystkim na co mnie stać. Rodzice pękają z dumy - czyli happy end. Chociaż nie wiem, czy taki znowu "happy", bo na politologii to drugi rok jest zawsze najtrudniejszy: ze wstępu przechodzimy do trudnego i potwornie nudnego meritum i pojawiają się przedmioty całoroczne. Krótko mówiąc: poprzeczka w górę i to sporo w górę. Ale co tam, aklimatyzację mam już za sobą, więc liczę na to, że sobie poradzę. W końcu to właśnie aklimatyzacja była dla mnie najtrudniejsza. Przestałam się oglądać wstecz, trzeba żyć tu i teraz.

A tu i teraz piękny dzień, pełen relaks i zasłużony odpoczynek. Dziś nic nie jest w stanie zakłócić mojego spokoju. A więc: do zobaczenia :)