Ach! Jak przyjemnie!

Czas mija... przecieka przez palce........ DO CIĘŻKIEJ CHOLERY!!!!! Ja żądam jeszcze jednego miesiąca wakacji!!!!! Bardzo mi się nie podoba zmniejszający się stale dystans dzielący mnie z pierwszym września. Może to panika, ale ja po prostu nie spodziewam się po tym roku szkolnym absolutnie niczego dobrego, dlatego na samą myśl o jego rozpoczęciu robi mi się słabo i niedobrze - tym bardziej, że co roku można dokładnie przewidzieć, co mnie czeka...

Ostatnie dni spędziłam różnie, a nawet różnorodnie - i dobrze i źle. Zobaczyłam się z kilkoma znajomymi, chwilowo zakończyliśmy sprawę przemeblowania (dokąd pozwoliły środki finansowe heh heh), objadałam się lodami (ufff... gorący ten sierpień) i ogólnie sobie dogadzałam. Oczywiście nie obyło się bez mało relaksujących i podnoszących na duchu momentów - rodzina ciągle i z ogromnym samozaparciem, graniczącym z fanatyzmem, udowadnia mi, że nie dość, że jestem nienormalna (a o to chyba nie mogę mieć do siebie pretensji ;] ), to jeszcze nikt tak jak ja nie potrafi im tak doskonale grać na nerwach. Cóż... przynajmniej umiem na czymś grać :)))))))))))))

Może rodzina nie zadbała szczególnie o mój dobry nastrój na zakończenie wakacji, ale przynajmniej na kilka dni mam wolny pokój - Gośka pojechała pod namiot, a odbyło się to wczoraj, tzn. w niedzielę, kiedy cały dzień padało. Ha ha ha! Ciekawe jak się spało i czy w ogóle udało im się rozłożyć namiot - chyba tak, skoro nie wrócili do Lublina.

W niedzielę również mój tata wybrał się na wycieczkę - z wujkiem i dwójką znajomych pojechali do lasu na grzyby. Chyba to, że wyrzymali sobie skarpetki i wylewali wodę z butów jest najlepszym komentarzem.

Na koniec składam wszem i wobec zobowiązanie, iż pozostałe dni wakacji spędzę godnie, tzn.: aktywnie, w dobrym humorze i dalej grając rodzinie na nerwach! TAK MI DOPOMÓŻ BÓG!